Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Γάλα γαιδάρας

Το γαλα της γαιδαρας χρησιμοποιητε απο τον ανθρωπο σαν τροφη, φαρμακο και καλυντικο για χιλιαδες χρονια. Οι αρχαιοι λυβιοι απο οσο ξερουμε ηταν οι πρωτοι που ειχαν σταυλους με γαιδαρες για αρμεγμα. Οι πλουσιες κυριες της εποχης επερναν το μπανιο τους και εφτιαχναν μασκες προσωπου, βουτωντας το γαλα γαιδαρας σε ψωμι, για να αναζωογονησουν το δερμα τους.


Η Κλεοπατρα κρατουσε 300 θηλυκα γαιδουρια για τον λογο αυτο και οταν ταξιδευε ειχε μαζι της ενα κοπαδι γαιδουριτσες για το μπανιο της καθ' οδον.
Η Ποπεα η γυναικα του ρωμαιου αυτοκρατορα Νερωνα κρατουσε 500 γαιδουρακια για αρμεγμα τα οποια επισης ταξιδευαν μαζι της.
Ο Πλινιος ο πρεσβυτερος αναφερει τρεις χρησεις για το γαιδουρινο γαλα, αφεψημα, καλυντικη, φαρμακευτικη.
Ο Ιπποκρατης συνταγογραφουσε το γαιδουρινο γαλα για διαφορες παθησεις οπως ρυθμιση εμεινοριακου κυκλου, αρθριτιδα, δηλητηριασεις, πληγες, νευρικες διαταραχες και πολλες αλλες.

Απο τις αρχες του 19ου αιωνα σταυλοι γαιδαρων(asinerie) ειχαν εγκατασταθει στις περισοτερες Γαλλικες πολεις και οι τσοπανοι γαιδαρων αρμεγαν κατα παραγγελια περδιαβαινοντας στους δρομους με το κοπαδι τους. Καποιο καιρο μετα το ενδιαφερον για το γαλα τους μειωθηκε μεχρι που ο Dr. Jules Parrot ενας Γαλλος ιατρος υπευθυνος για τα προβληματικα μωρα στο νοσοκομιο Hopital de Enfants Assistes στο Παρισι ανακαλυψε πως το γαιδουρινο γαλα ειναι το εληξιριο για αρρωστα νεογεννητα.
Η πιπιλες οπως και η υγεινη ηταν αγνωστες για την εποχη και τα αρρωστα μωρα μετεδιδαν ασθενειες στις θυλαζουσες νοσοκομες ετσι ο Dr. Parrot εκανε το τολμηρο βημα να βαλει τα νεογνα για θυλασμο επανω στις θηλες των ζωων, παρα τις αντιδρασεις των ανωτερων του.

Η ερευνα του Dr. Parrot ειχε ως εξης, στην διαρκεια ενος ετους παρακολουθηθηκαν 86 ασθενικα μωρα. Εξι απο αυτα επιναναγελαδινο γαλα απο μπουκαλι εκ των οποιων μονο ενα επεζησε, 42 επιναν κατσικισιο γαλα κατ'ευθειαν απο την θηλη, επεζησαν 8.
Απο τα 38 που θηλαζαν απευθειας απο την θηλη της γαιδαρας γαλα, επεζησε ο εντυπωσιακος αριθμος των 28.
Ετσι λοιπον ο ιατρος εστησε εναν σταυλο για απευθειας θηλασμο μεσα στο βρεφοκομιο και τα μωρα τρεφονταν με αυτον τον τροπο πεντε φορες κατα την διαρκεια της μερας και δυο φορες μεσα στην νυχτα. Μια γαιδαρα μπορει να ταισει τρια νεογνα για πεντε μηνες.(Απο δημοσιευση του ιδιου στο Bulletin de l'Academie de Medecine, 1882)

Τα μωρα στην φροντιδα του Dr. Parrot επιβιωσαν θριαμβευτικα οπως και αμετρητοι αλλοι ανθρωποι ανα τους αιωνες.

Η συνθεση του γαιδουρινου γαλακτος εχει εκπληκτικες ομοιοτητες με το μητρικο, επιπλεον ειναι σημαντικη πηγη πρωτεινων, βιταμινων(Α, Β1, Β2, Β6, C, D, E), μεταλων(ασβεστιο, μαγνησιο, φωσφορος, σιδηρος και ψευδαργυρος)  καθως και fatty acidsimmunoglobulins, και alkylglycerols. Με μεσο ορο λιπους γυρω στο 1%. Και καθως ο παραγοντας βακτηριων ειναι σχεδον μηδενικος δεν υπαρχει λογος παστεριωσης οπου και χανονται τα περισσοτερα θρεπτικα συστατικα.

Μια ιατρικη εκθεση του 1988 που δημοσιευτικε στο περιοδικο The Brayer(τευχος Σεπ - Οκτ 2001) ανεφερε συνοπτικα πως η εσωτερικη χρηση του γαιδουρινου γαλακτος, ειναι χρησιμη στην θεραπεια γαστρεντερολογικων προβληματων, βρονχιτιδας, πνευμονικες μολυνσεις και νευρικης εξαντλησης.